Μετά από καιρό, θα επιστρέψουμε στο θέμα της στείρωσης, αλλά και άλλων ίσως εγχειρήσεων. Μόνο που σε αυτό το άρθρο θα μιλήσουμε για το μετεγχειρητικό κομμάτι, δηλαδή για τη φροντίδα που παρέχουμε σε ένα κουνέλι μετά από μια στείρωση ή κάποια εγχείρηση.  Πήραμε,  λοιπόν, τη μεγάλη απόφαση να στειρώσουμε το κουνελάκι μας κι έφτασε η μεγάλη μέρα. Αν το κουνελάκι μας είναι μεγαλύτερο των 2 ετών, θα έχει περάσει από αιματολογικές εξετάσεις, θα έχουν βγει καθαρές και είμαστε ένα βήμα πριν τη στείρωση.

Η ΣΤΕΙΡΩΣΗ

Αρχικά, θα πάμε στον κτηνίατρο που πρέπει να είναι εξειδικευμένος και το τονίζουμε αυτό, γιατί μπορεί η στείρωση να αποτελεί εγχείρηση ρουτίνας. Ωστόσο, δεν παύει να θεωρείται επικίνδυνη σε έναν κτηνίατρο που δεν έχει τις γνώσεις για ένα κουνέλι. Τα κουνέλια σε καμία περίπτωση δεν είναι ίδια με ένα σκύλο ή μια γάτα, χρήζουν ειδικής μεταχείρησης που δεν μπορεί να την προσφέρει ένας μη ειδικός για κουνέλια. Στη συνέχεια, θα αφήσουμε το κουνελάκι μας στον κτηνίατρο να πραγματοποήσει την επέμβαση. Τέλος, πάμε το βράδυ να πάρουμε το κουνελάκι ή όποτε μας πει ο κτηνίατρος. Αν θεωρήσει σωστό ή δει κάτι, μπορεί να σας πει να το κρατήσει μία μέρα παραπάνω. Από τη στιγμή που είναι σε καλά χέρια, δε θα πρέπει να ανησυχήσετε. Πολλές φορές γίνεται προληπτικά η διανυχτέρευση.

ΤΙ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ ΝΑ ΕΧΩ ΠΡΙΝ ΤΗ ΣΤΕΙΡΩΣΗ

Πολλές φορές μας ρωτάτε τι χρειάζεται να έχουμε μαζί μας στον κτηνίατρο. Κατ’ αρχάς, δεν αφήνουμε το κουνελάκι μας νηστικό. Αν ακούσουμε κάτι τέτοιο, απλά αποφεύγουμε τον κτηνίατρο. Ένα κουνελάκι σε αντίθεση με ένα σκύλο πρέπει να φάει και γενικά να τρώει, αλλιώς θα έχουμε μία εντερική στάση, κάτι που δε θέλουμε στα κουνέλια. Οπότε, το φαγητό είναι αδιαπραγμάτευτο. Καλό είναι να έχουμε μαζί μας:

  • Κλουβί Μεταφοράς, μέσα στο οποίο θα είναι μέσα το κουνελάκι μας. Δείτε μερικά εδώ, εδώ & εδώ.
  • Μπολάκι με νερό ή ποτίστρα
  • Χόρτα, μπόλικα χόρτα και εντός κλουβιού και μέσα σε μια σακουλίτσα που θα δώσουμε στο κτηνίατρο
  • Αν δεν έχει φάει πέλλετ και δεν ξέρουμε πόσο θα κρατήσει, παίρνουμε ένα μπολάκι με τη δόση που πρέπει. Μπορούμε σε ένα άλλο σακουλάκι να βάλουμε λίγο παραπάνω και αν το δώσουμε στο κτηνίατρο, αν χρειαστεί αν κάτσει παραπάνω.
  • Φλισάκι, μέσα στο κλουβί μεταφοράς για να μπορεί αν νιώθει άνετα.
  • Παιχνίδι/αρκουδάκι, γενικά κάτι που θα έχει τη μυρωδιά του ή τη δική μας, για να αισθάνεται οικεία.
  • Βιβλιάριο εμβολιασμών, αν έχουμε για να γράψει ο κτηνίατρος πώς πραγματοποιήθηκε η στείρωση.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Ενημερώνουμε τον κτηνίατρο για κάθε πρόβλημα που γενικά έχει το κουνελάκι μας και για το χαρακτήρα του, για να ξέρει και ο ίδιος πώς πρέπει να διαχειριστεί την κάθε περίπτωση. Ειδικά, αν ο κτηνίατρος που θα κάνουμε τη στείρωση δεν είναι κάποιος που παρακαλουθεί το κουνελάκι μας, καλό είναι να του παρέχουμε κάποιες πληροφορίες για το ιστορικό του κουνελιού μας. Παραδείγματος χάρη, ο μεγάλος μου κούνελος, ο Μπομπονέλ, αγχώνεται εύκολα, γεγονός που οδηγεί σε στάσεις. Οπότε ενημέρωσα τον κτηνίατρο πώς πάσχει από στάσεις αν αγχωθεί (η αλλαγή περιβάλλοντος, είναι μια αιτία που θα μπορούσε να τον στρεσάρει), οπότε ήξερε τι να κάνει.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ

-Και επιστρέψαμε σπίτι, τώρα τι κάνουμε;

Πολλούς τους πιάνει άγχος, αλλά δε θα έπρεπε. Σε όλα τα κουνελάκια η πρώτη μέρα είναι περίεργη, μετά τα πράγματα θα πηγαίνουν από το καλό στο καλύτερο. Αν δεν βλέπουμε βελτίωση, επικοινωνούμε με τον κτηνίατρο που μας έκανε τη στείρωση και γενικά ό,τι περίεργο βλέπουμε καλό είναι να τον ενημερώνουμε. Αν δεν βρίσκουμε για κάποιο λόγο τον κτηνίατρο, καλό είναι να απευθυνθούμε σε άλλο ειδικό κτηνίατρο. Απλά, αυτό που πρέπει να κρατήσουμε είναι πώς αν δούμε κάτι ασυνήθιστο είτε στη συμπεριφορά του κουνελιού μας είτε στην περιοχή που έγινε η στείρωση ή γενικά κάτι δερματικό, κινούμαστε άμεσα και δεν το αμελούμε. Μιλάμε για ελάχιστες ως και μηδαμινές πιθανότητες, αν γίνει από εξειδικευμένο, αλλά δεν είναι κάτι σπάνιο. Αφού βάλουμε αυτό στο πίσω μέρος του μυαλού μας, προμηθευόμαστε πριν τη στείρωση κάποια πράγματα. Εδώ αναφέρονται τι μπορούμε να κάνουμε και τι χρειαζόμαστε:

  • Τηλέφωνα έκτακτης ανάγκης κτηνίατρων ειδικών για κουνέλια. (Εκείνου που μας έκανε τη στείρωση, κάποιου συνεργάτη και άλλων ειδικών της περιοχής μας.)
  • Φαρμακευτική αγωγή που θα μας δώσει ο κτηνίατρος, την οποία τηρούμε πιστά. Συνήθως, περιλαμβάνει αντιβίωση και παυσίπονο. Μπορούμε να δώσουμε φάρμακα με σύριγγα είτε γυρίζοντας ανάσκελα το κουνελάκι μας αφού είναι τυλιγμένο σε μια πετσετούλα είτε καθιστό είτε κανονικά όπως κάθεται, πάνω σε κάποιο καναπέ, σηκώνουμε ελαφρώς το κεφάλι και δίνουμε το φάρμακο. Αν το κουνελάκι μας είναι δύσκολο, μπορούμε σε μια έξτρα σύριγγα να βάλουμε το φάρμακο, με λίγο φρούτο πχ μπανάνα, ή έτοιμη φρουτόκρεμα Nestle bio.
  • Critical care. Την πρώτη κυρίως μέρα, αλλά μπορεί και τη 2η (εξαρτάται και από τον οργανισμό του κουνελιού μας) δε θα τρώει εύκολα χόρτα, οπότε πρέπει να το βοηθήσουμε. Η λύση είναι το critical care από oxbow. Στην Ελλάδα έχουμε αυτά τα 3 διαθέσιμα: Απλό, Μπανάνα-Μήλο & Παπάγια. Μπορείτε να επιλέξετε κάποιο με τη γεύση φρούτου, για να το φάει πιο ευχάριστα.
  • Χωρίζουμε για λίγες μέρες αν έχουμε κι άλλο, τα κουνελάκια μας. Αν το άλλο είναι αστείρωτο, προφανώς τα έχουμε χωριστά καιρό πριν, για να μην έχουμε γέννες, ή τυχόν τσακωμούς. Στην περίπτωση που το ένα είναι στειρωμένο και το άλλο πρόσφατα στειρωμένο, πάλι τα χωρίζουμε. Ακόμα κι αν είναι αγαπημένα, μπορεί να υπάρξει καβγάς σοβαρός. Οπότε για λίγες μέρες, θα πρέπει να είναι μόνο του. Μπορούμε να του δώσουμε κάποιο αρκουδάκι που έχει τη μυρωδιά του άλλου κουνελιού ή τη δικά μας, για να έχει κάτι οικείο κοντά του.
  • Φτιάχνουμε μια γωνιά στο υπνοδωμάτιό μας κατά προτίμηση, για αυτές τις μέρες που θα είναι λίγο πιο κακοδιάθετο. Η πρώτη μέρα είναι σε όλα ανεξαρτήτως φύλου. Στα αρσενικά μπορεί να κρατήσει ως και 3 μέρες, ενώ στα θυληκά έχως και 5. Οπότε καλό, είναι να το έχουμε σε ένα χώρο. Ακόμα κι αν το έχουμε σε κλουβί, θα ήταν προτιμότερο εκείνες τις μέρες να έχουμε ανοιχτό το κλουβάκι μέσα στο υπνοδωμάτιό μας, για να μπορεί να κινείται όσο μπορεί.
  • Πάνα για σκύλους. Καλό είναι να έχουμε στη γωνίτσα που θα φτιάξουμε, καθώς δεν θα είναι εύκολο να πάει στην τουαλέτα του. Γενικά, αποφεύγουμε τα ύψη, ακόμα κι αν μιλάμε για μικρά, για να μπορεί να κινείται με ευκολία και άνεση. Επιπλέον, μπορούμε να παρατηρούμε τα κακά και τα ούρα του. Αν συμβεί κάτι περίεργο, τότε θα πέσει πιο εύκολα στην αντίληψή μας.
  • Στην πάνα, θα βάλουμε μπόλικα χόρτα σε μια μεριά. Ακόμα κι αν το βλέπουμε κακοδιάθετο, μπορεί να θελήσει να κάνει μια προσπάθεια να φάει χόρτα. Οπότε τα έχουμε κοντά στην αυτοσχέδια τουαλέτα και σε καλή ποσότητα.
  • Εκεί θα έχουμε το μπολ με το νερό του και την τροφή του. Αν έχουμε ποτίστρα, τότε καλό είναι να τη στερεώσουμε από τη μεριά είναι και η πάνα. Εκτός από κλουβάκι ή εντελώς ελεύθερο μπορούμε να έχουμε το παρκάκι του, αν έχουμε.
  • Λαχανικά. Εδώ πρέπει να προσέξουμε τι λαχανικά θα δώσουμε. Καλό είναι να δώσουμε σε μικρότερη ποσότητα από όσο δίναμε και να αρκεστούμε στα ασφαλή λαχανικά, δηλαδή αντίδι και ραδίκι. Μην ξεχνάμε ο οργανισμός θα είναι εξασθενισμένος, οπότε μπορούν εύκολα να προκληθούν διάρροιες.
  • Φρούτα. Μπορούμε να δώσουμε μαζί με το φάρμακο όπως προαναφέραμε ή σαν επιβράβευση με το φάρμακο. Προτιμώνται μπανάνα, μήλο, ανανάς ή την έτοιμη φρουτόκρεμα σε βαζάκι Nestle Bio.
  • Κουβερτούλα φλις ή κρεβατάκι. Για να νιώσει πιο άνετα το κουνελάκι μας και να μπορεί να χαλαρώσει. Γενικά, πρέπει να του δημιουργήσουμε ένα μη στρεσογόνο περιβάλλον, καθώς θα είναι λίγο πιο στρεσαρισμένο μετά από τη στείρωση.
  • Παιχνίδια.
  • Χάδια.
  • Τάισμα με το χέρι. Ειδικά χόρτα και λαχανικά, μπορούμε να το βοηθήσουμε να φάει, δίνοτνάς του με το χέρι μας.
  • Αν δεν πίνει νερό, δίνουμε νερό με σύριγγα. Σιγά-σιγά βέβαια και όχι υπερβολές.
  • Αν δεν μπορεί να ανέβει πάνω σε έπιπλα πχ κρεβάτι το σηκώνουμε εμείς.
  • ΚΟΙΤΑΜΕ ΤΑΚΤΙΚΑ ΤΑ ΡΑΜΜΑΤΑ. Στα κουνελάκια δε βάζουμε κολάρο, εκτός αν μασουλάνε τα ράμματα για λίγες ώρες τη μέρα. Μη ξεχνάτε το κολάρο εμποδίζει τη τυφλοτροφία και ΠΡΕΠΕΙ να γίνει σαν διαδικασία, αλλιώς θα έχουμε δυσάρεστες συνέπειες στην υγεία του κουνελιού μας.
  • Αν χρειαστεί να το ταίζουμε, για τις πρώτες κυρίως 24 ώρες πρέπει να δίνουμε τακτικά φαγητό. Οπότε θα χρειαστούμε να ξενυχτίσουμε. Καλό είναι να πάρετε τουλάχιστον 1 μέρα άδεια από τη δουλειά σας. Κυρίως την επομένη της επέμβασης.
  • Αν πάει να ξύσει τα ράμματα προσπαθούμε να το αποτρέψουμε. Συνήθως υπάρχει ειδική κτηνιατρική αλοιφή για να μη ξύνει τα ράμματά του. Οπότε καλό είναι να πούμε στον κτηνίατρο, αν μπορεί να μας δώσει μια τέτοια κρέμα.
  • Έχουμε πάντα κοντά μας το ΚΟΥΤΙ ΠΡΩΤΩΝ ΒΟΗΘΕΙΩΝ.

Μετά από κάποιες μέρες θα αναρρώσει το κουνελάκι μας και θα είναι όπως πριν. Οι πρώτες μέρες είναι κρίσιμες, κυρίως γιατί θα είναι κακόκεφο, οπότε πρέπει αν το βοηθάμε να τρώει. Αυτό το κάνουμε για να κινηθεί το εντεράκι, ώστε να μην έχουμε κάποια απρόσμενη στάση. Το κλειδί είναι η υπομονή κυρίως. Μετά την ανάρρωση, μπορούμε να ξεκινήσουμε την εκμάθηση τουαλέτας. Ύστερα από 40 μέρες μπορούμε να φέρουμε σε επαφή το κουνελάκι μας με ένα αστείρωτο και με στειρωμένο, αφού επουλωθούν τα ράμματα. Για περισσότερες πληροφορίες και νέα επισκεφτείτε τη σελίδα μας ή την ομάδα μας στο facebook.

Καλή και γρήγορη ανάρρωση σε όλα τα κουνελάκια που είναι χειρουργημένα! 🐰💗